పూర్వం కుంతల రాజ్యాన్ని కీర్తివర్మ అనే రాజు పరిపాలించేవాడు. అతడికి జంతువులను వేటాడటమంటే చాలా ఇష్టం. వేట మంచిది కాదని, జంతువుల ప్రాణాలు తీయవద్దని మంత్రి సులోచనుడు ఎన్నోసార్లు చెప్పాడు. అతని మాటలు రాజు చెవికెక్కించుకునేవాడు కాదు. అంతేనా! వేట రాజుల జన్మహక్కని వాదించేవాడు. ఒకరోజున కీర్తివర్మ వేట నిమిత్తం అడవి వైపు బయల్దేరాడు. కొంతదూరం ప్రయాణించిన తరువాత ఒక వాగు దాటవలసి వచ్చింది. గుర్రాన్ని వాగు ఒడ్డునే వదిలి, వాగులోకి దిగాడు. కాస్త దూరంలో నీటి వాలుకు కొట్టుకుపోతూ ప్రాణభయంతో గిలగిలా కొట్టుకుంటున్న గండుచీమ రాజు కంట పడింది. ప్రాణి రక్షణే ధ్యేయంగా గల కీర్తివర్మ వెంటనే తన కత్తిని నీటివాలుకు అడ్డంగా పెట్టి, గండుచీమను దాని మీదకు ఎక్కేలాగ చేసి, గట్టు మీదకు వదిలాడు. గండుచీమ గట్టు మీదకు చేరి, కొంత సేదతీరి 'మహారాజా! కేవలం ప్రజల రక్షణే కాక అల్పజీవినైన నన్నూ కాపాడిన మీ గొప్ప మనసుకు వందనాలు' అని కృతజ్ఞతలు తెలియజేసుకుంది.
అదే సమయంలో శత్రురాజు సైన్యంతో సహా వచ్చి, కీర్తివర్మను చుట్టుముట్టాడు. ప్రాణభయంతో కొయ్యబారిపోయాడు రాజు. ఇదంతా చూసిన గండుచీమ తనవారందరికీ రమ్మనమని కబురుపెట్టింది. కొన్ని కోట్ల చీమలు క్షణాల్లో అక్కడికి చేరుకున్నాయి. గండుచీమ చెప్పిన ప్రకారం పొరుగు రాజ్యం రాజును, సైనికులను దుస్తుల్లోకి దూరి, కరవసాగాయి చీమలు. ఆ బాధ భరించలేక 'వామ్మో! ఓరి నాయనో! ఒళ్లంతా మంట.. మంట..' అని అరవసాగారు. కొద్దిసేపటిలోనే కీర్తివర్మను వదిలి, వారి రాజ్యంవైపు పరుగులు తీశారు పొరుగు రాజు, అతని సైనికులు.
ఇదంతా చూసిన కీర్తివర్మకు ఆశ్చర్యమేసింది. 'ఎంతో కండబలం, బలగం ఉన్న నేను ఈ రోజు నిస్సహాయుడనయ్యాను. చిన్నదైన చీమ నా ప్రాణం కాపాడింది' అని మనసులో అనుకున్నాడు. ఓ చీమా 'ఈ రోజు నాకు కనువిప్పు కలిగించావు. ప్రాణం విలువేంటో తెలిసొచ్చింది. నేను వేటాడటం వల్ల ఆ జంతువులకు కలిగే ప్రాణభయం అంటే ఏంటో కూడా తెలిసింది. నేటి నుంచి వేట మానేస్తాను' అని చీమకి మాటిచ్చి, రాజ్యానికి బయల్దేరాడు కీర్తివర్మ. రాజులో వచ్చిన మార్పును చూసి.. మంత్రితో సహా అందరూ సంతోషించారు. ఈ విషయం తెలుసుకున్న అడవిలోని జంతువులు సంబరాలు జరుపుకున్నాయి.
కాశీవిశ్వనాథం పట్రాయుడు
94945 24445
