సీతారాంపురం గ్రామం ప్రాథమిక పాఠశాలలో శ్రీను మాస్టారు కొత్తగా ప్రధానోపాధ్యాయులుగా బాధ్యతలు స్వీకరించారు. ఒకటి, రెండో తరగతులను బోధించడంలో ఆయనకు ఆయనే సాటి. పిల్లల్లో దాగున్న సృజనాత్మకతను ఎప్పటికప్పుడు వెలికి తీస్తుంటారు. ఆరోజు మొట్టమొదటసారిగా రెండో తరగతి గదిలోకి వెళ్లారాయన. 'పిల్లలూ! మీకు కథలన్నా బొమ్మలన్నా చాలా ఇష్టం కదా! అందుకే మనం బొమ్మలతో ఆటలు, పాటలు నేర్చుకుందాం! అలాగే ఇచ్చిన హోంవర్క్‌ కూడా మీరు చేస్తుండాలి!' అని చెప్పకనే చెప్పారు. కానీ రాము అనే విద్యార్థి మాత్రం ప్రతిరోజూ హోంవర్క్‌ చేయకుండా పిచ్చిగీతలు గీసుకుని వస్తున్నాడు. 'నీకేమీ రావా?' అంటే బుర్ర అడ్డంగా ఊపడం తప్పా మరేమీ సమాధానం చెప్పడం లేదు. తోటి విద్యార్థులంతా రామును చూసి నవ్వుతున్నారు. 'చూడండి మన చేతికున్న ఐదు వేళ్లే ఒకలా లేవు. కానీ అందరు పిల్లలూ ఒకలా ఉండాలి అనుకోవడం తప్పు కదా?' అన్నారు మాస్టారు.
రాముని ఎంత దగ్గరకు తీసుకుని చెప్పినా అతనిలో ఎలాంటి మార్పూ రావడం లేదు. 'సరే రాము నీకు ఏమంటే ఇష్టం చెప్పు?' అని మాస్టారు అడిగినా సమాధానం లేదు. ఇంతలోనే సోము అనే విద్యార్థి 'సార్‌! వాడికి బొమ్మలంటే చాలా ఇష్టం సార్‌!' అని చెప్పాడు. 'అయితే బొమ్మలు నేర్చుకుంటావా?' అని అడిగారు మాస్టారు. అంతే రాము సంతోషంతో గంతులేశాడు. మాస్టార్‌ ఆ పిచ్చి గీతలతోనే రకరకాల పక్షుల బొమ్మలు, జంతువుల బొమ్మలు గీయడం నేర్పించారు. కొద్దిరోజుల్లోనే బొమ్మలు గీయడంలో మెలకువలు నేర్చుకున్నాడు రాము. మండలంలో ఎక్కడ చిత్రకళా పోటీలు జరిగినా వెళ్లేవాడు. కచ్చితంగా మొదటి బహుమతి వచ్చేది. కొంతకాలం తర్వాత శ్రీను మాస్టారు బదిలీపై వెళుతూ 'నీ కళకు మరింత మెరుగులు దిద్దు!' అని రాముకి చెప్పారు. తర్వాత కొంతకాలానికి నఖ చిత్రాలు, ఆయిల్‌ పెయింటింగ్‌, సజీవ బొమ్మలు గీయడంలో దిట్ట అయ్యాడు రాము. అతను గీసిన బొమ్మలకు ఎనలేని డిమాండ్‌ పెరిగింది. కొన్నేళ్లకు మిత్రుల సహకారంతో పట్టణంలో షాపు ప్రారంభించాడు. అందులో కొందరికి ఉపాధి కల్పించే స్థాయికి ఎదిగాడు. ఒకరోజు శ్రీను మాస్టారు వాళ్ల మనవడికి బొమ్మలు కొనాలని పట్టణానికి వచ్చారు. ఎక్కడ బొమ్మలు బాగుంటాయని వాకబు చేయగా రాము షాపుకి వెళ్ళండని ఎక్కువ మంది సలహా ఇచ్చారు. తన మనవడితో పాటు రాము షాప్‌లోకి వెళ్ళేసరికి అక్కడ వివిధ రకాల బొమ్మలు, సజీవంగా ఉన్న ప్రతిమలను చూసి ఆశ్చర్యపోయారాయన. కొన్న బొమ్మలకు డబ్బులిస్తున్న సమయంలో అక్కడకు వచ్చిన రాము మాస్టారుని చూశాడు. 'వెంటనే సార్‌ మీరా? అంటూ వంగి, కాళ్లకు నమస్కరించాడు. నన్ను గుర్తుపట్టారా మాస్టారు? మీరు సీతారాంపురం పాఠశాలలో పని చేస్తున్నప్పుడు నేను మీ విద్యార్థిని. నా పేరు రాము. అక్షరాలు కూడా నేర్చలేని నాకు నే వేసిన పిచ్చి గీతలతోనే బొమ్మలు వేయించి, నాలో సృజనాత్మకతకు మెరుగులు దిద్దారు. తాడు బొంగరంలేని నా జీవితానికి ఒక అర్థాన్ని, పరమార్థాన్ని ఇచ్చిన మీ ఋణం ఎప్పటికీ తీర్చుకోలేను. ఎన్నోసార్లు మిమ్మల్ని కలవడానికి ప్రయత్నం చేశాను. కానీ మీరు ఎక్కడ ఉన్నారో నాకు సమాచారం లభించలేదు. మీరిచ్చిన ప్రోత్సా హంతోనే బొమ్మలు వేయడంలో మెళకువలు నేర్చుకొని, ఈరోజు మీ పేరుతోనే షాపును ప్రారంభించాను. మీరు నాకు డబ్బులివ్వడం ఏమిటి మాస్టారూ?!' అంటూ మరికొన్ని బొమ్మలను, విలువైన కానుకలను ఇస్తూ 'మీరు నాకెంతో నేర్పారు నేను మీకేమి ఇవ్వలేక పోయా! గురుదక్షిణగా వీటినైనా తీసుకోండి!' అని ఇచ్చాడు రాము.
తన శిష్యుడిని చూసి ఆనందభాష్పాలు రాల్చారు మాస్టారు.
ఎల్‌.వి. జగన్నాథóరావు
9440282996
