అతడు నేను

ఎన్నో ఏళ్ళ క్రితం
నేనూ అతడూ
ఎగుడుదిగుడు నేలలను
ఎత్తుపల్లాలనూ
చదును చేసుకుంటూనే
నడక మొదలుపెట్టాం

ఎన్నెన్నో తుపానులను
తట్టుకున్నాం
మరెన్నో సుడిగుండాలను
నాలుగు చేతులతో
కలిసే ఈదాం

నేను వర్షిస్తే
అతడు ఇంకించుకునే
నేలయ్యేవాడు
నేను ఏదో కోల్పోయినపుడల్లా
తనలోని హరితాన్ని ఒంపి
నాలోని ఖాళీతనాలను
పూరించేవాడు

మోయలేని బరువులతో
కూలబడినప్పుడు
నన్ను పూలతీగలా ఎత్తుకునే
ఆలంబనయ్యేవాడు

నా దిగులు మబ్బులను
ఎప్పటికప్పుడు చెదరగొట్టి
నిశ్చలమైన నీలిఆకాశాన్ని
బహూకరించేవాడు
నేను తనను అనుసరిస్తూనో
తను నన్ను అనుసరిస్తూనో
ఇద్దరమూ చీకట్లను చెరిగేస్తూ
వెలుగుదిశగా అడుగులేస్తూనే ఉన్నాం
శిశిరాలను లెక్కగట్టడం మాని
వసంతాలను వెల్లువెత్తిస్తున్నాం

అతడికి నేను.. నాకు అతడు
జతగానే చెరిసగమయ్యాం
బ్రతుకు మడిని పూలతోటగా
మలుచుకుని నీరందిస్తాం

నా ప్రతీ వాక్యం వెనుక
అతడు అక్షరమై
వెన్నుదన్నుగా నిలుస్తాడు
నా విజయాల జడలో
మల్లెపూదండై విరుస్తాడు

ఈ ఒక్క రోజే కాదు
నిజమైన ప్రేమకు నిర్వచనమై
ప్రతిదినం అతడు
నా జీవితంపై వెండి వెన్నెలై
కురుస్తూనే ఉన్నాడు
 

- పద్మావతి రాంభక్త
9966307777