నువ్వు నడిచే సాళ్లల్లో
మట్టి లప్పనైన బాగుండేది
నీ కాలి స్పర్శ తగిలే భాగ్యమైనా దక్కేది,
కనుగుడ్లను పెద్ద దర్వాజకు
కట్టైనా రాకపోతి..
అచ్చేటప్పుడు పోయేటప్పుడు
కండ్ల ముందు కదలాడే
నీ రూపాన్ని చూస్తూ
సంతృప్తి పడేవి,
బంగారాన్నై పుట్టకపోతి
నీ ఎద మీద గుండె సప్పుడు
ఇంటూ సేద తీరేవాణ్ని..
నిన్ను అందంగా ముస్తాబుచేసే
అద్దమైనా కాకపోతి
రోజూ నీ దర్శనం దొరికేది,
నీ బిజీలైఫ్లో పెద్దముల్లు
చిన్నముల్లునైనా సరిపోయేది
పగలు రాత్రి తేడా లేకుండా
గంటకోసారి నా ప్రేమను
బాధను సంతోషాన్ని
నీ దగ్గర ఒలుకవోసుకునే
సమయమన్న నాకు దక్కేది,
నీ నాలుగు మాటల కోసం
నీ దర్శనం కోసం పరితపిస్తూ
నిరీక్షిస్తున్న జంటగాన్ని
జి.యం. నాగేష్ యాదవ్
94948 93625