వేసవికాలపు సాయంత్రం భూతాపం
చల్లారుస్తూ మలయమారుతం వీచింది
నా యువ హృదయాన్ని ఉల్లాసపరుస్తూ
ఆమె నడచివచ్చింది
ఆమె నడుమూపులో
జడ నుండి బొండుమల్లె జారిపడి
నా గుండెల్లో ప్రతిధ్వనించింది
పిలుపులాంటి ఓ కేక నా నుంచి అప్రయత్నంగా
ఆమె పేరును తలచింది
ఆరు నెలల నా తపస్సు.. ఫలించినట్టు
ఆమె ఓరగా నవ్వి వెళ్ళింది
నా రాత్రి పగళ్లను ఏకం చేస్తూ
వెండి కొండమీద వెన్నెల ఉదయించినట్టు
ఆమె పునర్దర్శనం ఎప్పుడో మళ్ళీ..!
- లోసారి సుధాకర్
9949946991